In het begin van de 20e eeuw, experimenteerde de Nederlandse schilder Piet Mondrian (1872-1944) met een baanbrekende stijl van geometrische abstractie. In zijn zoektocht naar de ontwikkeling van een universele artistieke taal, baseerde hij zijn radicaal vereenvoudigde composities op het raster en de primaire kleuren. Zijn iconische werk was bron van inspiratie voor diverse generaties kunstenaars, en is ook nu nog van invloed op de wereld van architectuur, mode en design. 

Gustav Klimt (1862 - 1918) was een Oostenrijkse symbolistische schilder en prominent lid van de Weense Secessie-beweging. Hij verwierf al snel bekendheid als schilder van architectonische decoraties, en werd beroemd voor zijn portretten en sensuele afbeeldingen van het vrouwelijk lichaam. Klimt werd geïnspireerd door Byzantijnse kunst, Myceens metaalwerk, Perzische tapijten en miniaturen, mozaïek uit Ravenna en Japanse schermen, en op veel van zijn bekendste schilderijen wordt glanzend bladgoud afgebeeld. 

Henri Rousseau (1844 - 1910), Frans postimpressionistisch schilder, wordt geroemd voor zijn weelderige, fantasierijke taferelen van jungledieren en dromerige figuren. Hij stond ook bekend als Le Douanier (de douanebeambte), verwijzend naar zijn dagelijks werk als belastinginspecteur. Rousseau, autodidactisch kunstenaar, putte zijn inspiratie uit traditionele genres als portretten en landschappen, maar benaderde zijn werk met een onderscheidende en experimentele stijl. In eerste instantie werd Rousseau’s werk verwaarloosd, maar het beïnvloedde latere kunstenaars aanzienlijk, waaronder Pablo Picasso, Robert Delaunay, en de Surrealisten.